معنی حکایت علم و عمل فارسی ششم ✔

معنی حکایت علم و عمل

معنی حکایت علم و عمل فارسی ششم

دو کس، رنج بیهوده بُردند و سعیِ بیفایده کردند: یکی آنکه اندوخت و نخورد، و دیگر آنکه آموخت و نکرد.
معنی: دو کس زحمتِ بیهودهای کشیدند و تلاشِ بی فایده ای کردند: اوّل آن کسی که مال و ثروت ذخیره کرد و از آن استفاده نکرد و دوم آن کس که علم و دانش را یاد گرفت، امّا به آن عمل نکرد.

بیت 1 :علم، چندان که بیشتر خوانی *** چون عمل در تو نیست، نادانی
معنی: هر قدر که علم را بیشتر یاد بگیری، وقتی که به آن، عمل نکنی، نادان هستی.
– چندان که : هرقدر که
نکته ی دستوری: »چون« به معنی »زمانی که« و »وقتی که«، حرف ربط است.

بیت 2 :نه مُحقّق بُوَد نه دانشمند  *** چارپایی بر او کتابی چند
معنی: عالِم بیعمل نه محقّق است و نه دانشمند، بلکه مانند حیوانی است که چند کتاب را بر او بار کردهاند.
– محقّق: تحقیق کننده / چارپا: چهارپا مانند خر و اسب

بیت 3 :آن تهی مغز را چه علم و خبر *** که بر او هیزم است یا دفتر
معنی: آن انسان نادان و کم خرد، نمیداند که آن چیزی را که حمل میکند، کتاب است یا هیزم.
– تهی مغز: نادان و کم خرد / هیزم: چوب / دفتر: در این بیت به معنی کتاب است.

معنی کلمات حکایت علم و عمل فارسی ششم

دو کس : در اینجا یعنی دو گروه افراد
کتابی چند : چند کتاب ، تعدادی کتاب
علم : آگاهی
اندوخت (اندوختن) : ذخیره کرد
چندان که : هر چقدر، هر قدر که
تهی مغز : نادان ، جاهل
دفتر : در اینجا می تواند به معنی کتاب گرفته شود

پیام حکایت علم و عمل فارسی ششم

علم و دانش اگرچه مهم است، باید با تلاش و عمل همراه باشد. علمِ بدون عمل ارزشی ندارد و به قول سعدی: عالِم بی- عمل مثل زنبورِ بی عسل است؛ یعنی ارزش و اعتباری ندارد؛ بنابراین دانشمند واقعی آن کسی است که علاوه بر داشتنِ علم و دانش، عملگرا باشد.