معنی شعر به نام خداوند جان و خرد فارسی نهم

معنی درس اول فارسی نهم

معنی تمام درس های فارسی نهم

درس اول

معنی شعر به نام خداوند جان و خرد

به نام خداوند جان و خرد / کزین برتر اندیشه بر نگذرد 

  به نام خداوندی که جان و اندیشه را آفرید و اندیشه ی انسان چیزی برتر از این را نمی تواند تجسم کند.

خداوندِ نام و خداوندِ جای / خداوند روزی ده رهنمای
 خداوندی که صاحب نام ها و مکان هاست (اما خودش در یک نام و یک مکان نمی‌گنجد) و خدایی که به مخلوقات روزی می‌بخشد و آنها را راهنمایی می‌کند.

خداوند کیوان و گَردان سپهر / فروزنده‌ی ماه و ناهید و مهر
 خداوندی که سیاره زحل و آسمان و فلک را آفرید و در آن ماه و سیاره زهره و خورشید را قرار داد.

به بینندگان، آفریننده را / نبینی، مَرنجان دو بیننده را
 تو نمی‌توانی با دو چشمت خدا را ببینی، پس چشمهایت را آزار نده.

نیابد بدو نیز، اندیشه راه / که او برتر از نام و از جایگاه
انسان با فکر و اندیشه‌ی محدودش نمی تواند ذات پررودگاری را که از نام و مکان برتر است درک کند.

ستودن نداند کس او را چو هست / میان بندگی را ببایدت بست
 کسی نمی‌تواند آنگونه که شایسته است خداوند را ستایش کند، پس فقط باید آماده‌ی بندگی و عبادت او شوی.

توانا بوَد هرکه دانا بوَد / زدانش، دل پیر، بُرنا بود
 هرکسی که دانا باشد، توانایی هم دارد، انسان دانا می‌تواند هر کاری انجام دهد. دانش سبب شادمانی دل انسان می شود بنابراین دل انسان پیر با علم و دانش جوان می‌شود.